Obraz wsi i życia jej mieszkańców na przykładzie wybranej prasy lubelskiej w połowie lat trzydziestych XX w.

Streszczenie w języku polskim

Dwudziestolecie międzywojenne to okres intensywnych przemian społecznych, gospodarczych i politycznych w Polsce, w tym także na terenach pozamiejskich, a prasa lubelska odgrywała istotną rolę w kształtowaniu obrazu wsi i życia jej mieszkańców. Artykuły z tamtego czasu ukazywały wieś jako przestrzeń pełną sprzeczności: z jednej strony naznaczoną biedą, zacofaniem i nierównościami, z drugiej – jako miejsce dynamicznych zmian, rosnącej świadomości i dążeń do modernizacji. Niejednorodność przekazu wynikała przede wszystkim z różnic ideologicznych pomiędzy poszczególnymi tytułami. Podczas gdy gazety lewicowe i ludowe eksponowały trudności społeczno-ekonomiczne, konserwatywna i katolicka prasa podkreślała moralność, religijność i patriotyzm chłopów. Niezależnie od linii politycznej, wieś pozostawała istotnym tematem publicystycznym, a jej rozwój oraz problemy stanowiły ważny element debaty publicznej. Artykuły analizujące sytuację gospodarczą i społeczną Lubelszczyzny w latach trzydziestych XX w. wskazują na szereg wyzwań, przed którymi stanęli rolnicy. Kryzys gospodarczy, słabość organizacji spółdzielczych, nierówności dochodowe oraz brak inteligencji na wsi to kluczowe w przekonaniu ich autorów czynniki hamujące rozwój wsi. Jednocześnie autorzy tekstów dostrzegają szanse na poprawę sytuacji poprzez rozwój spółdzielczości, edukację oraz aktywniejszy udział rolników w polityce i zarządzaniu gospodarką wiejską. Podkreślają, że tylko poprzez świadome działania i organizację można doprowadzić do poprawy warunków życia na wsi oraz zwiększenia jej znaczenia w gospodarce narodowej.